Moment upływu terminu przedawnienia roszczeń o naprawienie szkody wyrządzonej czynem niedozwolonym

Abstrakt

Artykuł analizuje zagadnienie możliwości zastosowania art. 118 zd. 2 KC do roszczeń o naprawienie szkody wyrządzonej czynem niedozwolonym, których przedawnienie regulowane jest głównie przepisem art. 442¹ KC. Autor stoi na stanowisku, że do takich roszczeń stosuje się regułę z art. 118 zd. 2 KC, a tym samym przedawniają się one zasadniczo z końcem roku kalendarzowego, w którym upłynął okres wskazany w tych przepisach, a nie już z chwilą upływu tego okresu. Ponadto, artykuł podejmuje problematykę ustalenia końcowego momentu biegu przedawnienia w sytuacjach, w których następuje tzw. wstrzymanie zakończenia terminu przedawnienia, a zatem w kontekście roszczeń deliktowych; przypadkach, o których mowa w art. 442¹ par. 3 i 4 KC. Autor uznaje, że wstrzymanie zakończenia terminu przedawnienia roszczeń deliktowych następuje do chwili wynikającej z przepisów przewidujących takie wstrzymanie, a nie do końca roku kalendarzowego, w którym upłynął okres w nich podany.